Στο Αμβούργο ήταν η δεύτερη συνάντηση του προγράμματος Erasmus με θέμα την μετανάστευση και την προσφυγιά στ οποίο μετέχει το σχολείο μας. Αυτή τη φορά η ομάδα των μαθητών που παρακολούθησαν τις εργασίες της συνάντησης προερχόταν από την Β΄ Λυκειου: Ιάσονας Αναγνόπουλος, Ρικάρντο Αχμετάι, Σωσάννα Νικολοπούλου, Παντελής Παλιμετάκης, Θοδωρής Πηλιχός και Απόστολος Σακκαλής. Συνόδευσαν οι υπεύθυνες του προγράμματος κα. Ιωάννα Παλαιορούτη και η κα. Μαρώ Τριανταφύλλου.
Θεωρούμε ότι είχαμε μια πολύ θετική εμπειρία. Γνωρίσαμε νέους ανθρώπους από άλλες χώρες της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία, Λιθουανία). Πήραμε μια εμπειρία συνεργασίας σε ομάδα με συνομηλίκους που γνωρίζαμε για πρώτη φορά, είδαμε πόσα κοινά έχουμε και πόσο όμορφες φιλίες μπορούν να αναπτυχθούν. Καταλάβαμε την αξία των διαφορών, που κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την ζωή και την σκέψη μας. Είδαμε επίσης πόσος αγώνας χρειάζεται για να μην επιτρέψουμε στις διαφορές να δημιουργήσουν προβλήματα αλλά να γίνουν γόνιμο έδαφος δημιουργίας. Γνωρίσαμε ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό της Γερμανίας, μάθαμε πράγματα επίσης για τα εκπαιδευτικά συστήματα των άλλων 4 χωρών, και μπορούμε να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης για το δικό μας, καλύτερο από ό,τι πριν. Γελάσαμε, κάναμε βόλτες, δοκιμάσαμε νέες γεύσεις, είδαμε πώς ζουν οι νέοι άνθρωποι στη Γερμανία. Επισκεφτήκαμε το Βερολίνο και εκεί πήγαμε στο Μουσείο του Ολοκαυτώματος, της μνήμης δηλαδή της γενοκτονίας των Εβραίων από το Ναζισμό. Έπειτα ξεναγηθήκαμε και στη γειτονιά των μεταναστών ?την τούρκικη συνοικία- όπου ένας πολύ καλός ξεναγός μας έδειξε πώς συνδέεται η αρχιτεκτονική και η πολιτική και πώς να «διαβάζουμε» τα κτίρια για να καταλαβαίνουμε την ιστορία μιας πόλης.
Στο Αμβούργο επισκεφτήκαμε το Μουσείο της Μετανάστευσης και μάθαμε για τις πολύ μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών προς το Νέο Κόσμο από το μεγάλο λιμάνι του Αμβούργου, τα τελευταία 300 χρόνια. Την τελευταία βραδιά χορέψαμε όλοι μαζί, τραγουδήσαμε όλοι μαζί και αποχαιρετιστήκαμε σε μια γιορτή γεμάτη νιάτα, χαρά αλλά και συγκίνηση που αφήναμε τους νέους μας φίλους. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας επιτρέπουν να κρατούμε ακόμη επαφή και ελπίζουμε ότι θα συνεχίσουμε τις όμορφες σχέσεις.
Δεν ήταν μικρό κέρδος ότι βελτιώσαμε τα αγγλικά μας και αποκτήσαμε εμπιστοσύνη στις ικανότητές μας: μέσα στα εργαστήρια είχαμε δυναμικό ρόλο, οι ιδέες μας και οι μέθοδοί μας έγιναν αντικείμενο συζήτησης από τους συμμαθητές μας και πολλές φορές τις αποδέχτηκαν με χαρά και θαυμασμό.
Τώρα περιμένουμε να φιλοξενήσουμε εμείς τους ξένους συμμαθητές μας και τους δασκάλους τους, να συνεχίσουμε την έρευνά μας γύρω από το σκληρό θέμα της προσφυγιάς. Περισσότερο ευαισθητοποιημένοι στον ανθρώπινο πόνο και έχοντας καταλάβει βαθιά πόσο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε πρώτ? απ? όλα το καλό των ανθρώπων, έτοιμοι να αγωνιστούμε για ένα κόσμο δημοκρατίας και αγάπης, θα χαρούμε τη συνέχεια αυτού του ταξιδιού έρευνας και γνωριμίας. Μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο με άλλα μάτια, να σεβόμαστε τους άλλους και να χαιρόμαστε αυτό που έχουμε και αυτό που είμαστε.
Μια φωτογραφική αποτύπωση του ταξιδιού μας μπορείτε να δείτε εδώ