Το τέταρτο ταξίδι μας, είχε προορισμό την μαγευτική Ισπανία. Έτσι, το πρωί της 2ης Οκτώβρη, η ελληνική αποστολή του Erasmus βρέθηκε στο αεροδρόμιο Barajas της Μαδρίτης.
Η πρώτη μέρα πέρασε κάπως έτσι: Πολλά γέλια, ατέλειωτες βόλτες στους γραφικούς γοτθικούς δρόμους της πρωτεύουσας και ακόμα πιο πολύ jamon. Πήραμε μια γεύση από Dali και Picasso κατά την επίσκεψη μας στο Μουσείο Τέχνης ?Reina Sofia Centro de Arte? και ενθουσιασμένοι φτάσαμε στην Avila. Μια πόλη που ο χρόνος την έχει ξεχάσει και τα πάντα μυρίζουν Μεσαίωνα.
Ημέρα Δευτέρα. Μια Δευτέρα γεμάτη παρουσιάσεις των συνεντεύξεων που είχαμε προετοιμάσει στην Ελλάδα, παρουσιάσεις βιβλίων, παρουσιάσεις άρθρων καθώς και πολλά βίντεο με άξονα τη προσφυγική κρίση.
Ημέρα Τρίτη. Το πρόγραμμα έγραφε ?Εκδρομή στη Μαδρίτη? που για εμάς σήμαινε περίπατο στο πάρκο Retiro, ξενάγηση στο Μουσείο Τέχνης Prado, αμέτρητα souvenir , τραγούδια, φωτογραφίες στην Puerta del Sol, και πολύ, πολύ jamon.
Την τέταρτη μέρα της εβδομάδας μας στην Ισπανία, ασχοληθήκαμε με εργαστήρια- η αλλιώς workshops. Δημιουργήσαμε 5 διαφορετικά workshops. Στο πρώτο εργαστήριο βάλαμε τις βάσεις για το MAP (Migration Analysis Project) Book, στο δεύτερο σκηνοθετήσαμε 3 θεατρικά έργα -προϊόντα συνεργασίας και μίξης ιδεών, πεποιθήσεων και εθνικοτήτων. Στο τρίτο, προετοιμάσαμε το έδαφος για την τελική έκθεση του προγράμματος που θα λάβει χωρά στο τελευταίο ταξίδι, στη Γαλλία, και θα περιλαμβάνει ουσιαστικά μια παρουσίαση των εργασιών αυτών των δυο ετών συνολικά. Τέλος αναλύσαμε και βιντεοσκοπήσαμε το μεταναστευτικό ιστορικό των μαθητών που παρευρίσκονταν στην Αvila.
Η Πέμπτη ήταν εξ? ολοκλήρου αφιερωμένη στους μεσαιωνικούς και εντυπωσιακούς Καθολικούς Ναούς της Avila. Επισκεφθήκαμε τόσο το Δημαρχείο και το Δήμαρχο , όσο και το Youth Council όπου οι εκπρόσωποι του μας ενημέρωσαν για τις δράσεις του υπέρ των προσφύγων
Την ημέρα πριν το μεγάλο ?Αντίο? την αξιοποιήσαμε παρουσιάζοντας τις εργασίες μας από τα workshops και περπατήσαμε για τελευταία φορά αυτή την τόσο όμορφη και τόσο διαφορετική από την Αθήνα πόλη. Την πόλη με τα τριαντάφυλλα στους δρόμους και τους άπειρους ναούς. Την πόλη με τα yemas (παραδοσιακό γλυκό) και τις μυρωδιές.
Σάββατο, με τη βαλίτσα φορτωμένη μαγνητάκια και card-postal, το στομάχι γεμάτο paella (παραδοσιακό φαγητό) και το μυαλό γεμάτο εμπειρίες αξέχαστες και ανεπανάληπτες, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Τέσσερις ώρες αργότερα, πατήσαμε έδαφος ελληνικό και ενώ όλα -οι οικογένειες μας, η χώρα, οι δρόμοι- φάνταζαν ίδια με πρώτα, κάτι έμοιαζε να είχε αλλάξει… Και αυτό το κάτι, ήμασταν ΕΜΕΙΣ!
Είχαμε πια γεμίσει αναμνήσεις, είχαμε μάθει την αξία της συνεργασίας και του συμβιβασμού. Κάναμε φίλιες με τα παιδιά του Βορρά και του χιονιού και με αυτά που το χαμόγελό τους μύριζε Μεσόγειο?
Μα πιο σημαντικό από όλα , αντιληφθήκαμε πως δεν είμαστε απλώς πολίτες της Ελλάδας αλλά ολόκληρου του κόσμου!
Γεύση από την επίσκεψή μας μπορείτε να έχετε εδώ
Ευαγγελια Πλουμιστου, Β3
Τα παιδιά δήλωσαν….
Όλα τα παιδιά τόνισαν ότι τους άρεσε η Ισπανία και βρήκαν πολύ γοητευτική την Άβιλα με τα τείχη, τα μεσαιωνικά κτίσματα, το πράσινο και την ήσυχη ζωή. Η φιλοξενία τους ικανοποίησε απόλυτα, μολονότι υπήρξε πρόβλημα γλωσσικής επικοινωνίας γιατί οι περισσότεροι ισπανοί μιλούν μόνο την γλώσσα τους. Αυτό δεν εμπόδισε ωστόσο την ανάπτυξη φιλικών σχέσεων. Η συμμετοχή τους στο πρόγραμμα έχει πολύ θετικά αποτελέσματα. Τους έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψουν, να συνεργαστούν με συνομηλίκους τους από άλλες χώρες, να γνωρίσουν διδάσκοντες από άλλες χώρες, νοοτροπίες, κουλτούρες. Μπόρεσαν να σχηματίσουν κριτήρια σύγκρισης. Επίσης χάρηκαν την συνεργασία στα εργαστήρια που ήταν αποδοτική και διασκεδαστική.
Δήμητρα
Μου άρεσε η χώρα. Μοιάζει με τη δική μας αλλά είναι περισσότερο αναπτυγμένη σε αρκετούς τομείς, πιο οργανωμένη. Η Άβιλα είναι πανέμορφη με πολύ πράσινο και καλοφτιαγμένα κτίρια. Οι Ισπανοί είναι πολύ φιλόξενοι, σ? αυτό μοιάζουν με μας τους Έλληνες και το μόνο μας πρόβλημα ήταν ότι μιλούν σχεδόν μόνο τη γλώσσα τους. Πάντως ούτε αυτό δημιούργησε πρόβλημα επικοινωνίας. Το πρόγραμμα Erasmus είναι λειτουργικό και προσφέρει ευκαιρίες ταξιδιών και κοινωνικοποίησης. Οι καθηγητές είναι πολύ συνεργάσιμοι. Η ομάδα με την οποία δούλεψα ήταν γρήγορη, αποτελεσματική και διασκεδαστική. Ανακαλύψαμε άγνωστες πλευρές του εαυτού μας.
Ευαγγελία
Η Άβιλα μου έκλεψε την καρδιά. Ένα κομμάτι μου ξεχάστηκε κάπου στα πλακόστρωτα μεσαιωνικά στενά της οδού Prado Sancho. Λίγο τα εντυπωσιακά τείχη που αγκαλιάζουν την παλιά πόλη, λίγο οι πλατείες με τα τριαντάφυλλα, λίγο οι καθολικοί ναοί που σου κόβουν την ανάσα φτάνουν για να την τοποθετήσουν ανάμεσα στους ομορφότερους προορισμούς. Η οικογένεια που με φιλοξένησε μου φέρθηκε σαν να ήμουν μέλος της. Η συμμετοχή μου στο πρόγραμμα του Erasmus Plus μου προσέφερε , πέρα από άπειρες εμπειρίες γεμάτες χρώματα , γέλια και τραγούδια, και μαθήματα ζωής. Για παράδειγμα, κατανόησα τη σημασία και αναγνώρισα τα προτερήματα της ομαδικής εργασίας και της συνεργασίας, γενικότερα. Δέθηκα πολύ με τα παιδία, όχι μόνο της Ελληνικής αποστολής, αλλά και με των υπόλοιπων χωρών. Επιπλέον, διδάχθηκα να χειρίζομαι νέα προγράμματα στους υπολογιστές, καθώς και να αναλαμβάνω πρωτοβουλίες.
Εύα
Η φιλοξενία μου ήταν υπέροχη. Λάτρεψα όλους τους ανθρώπους μέσα στο σπίτι και περνούσα τόσο όμορφα. Το μόνο πρόβλημα που υπήρχε ήταν ότι οι γονείς δεν μιλούσαν αγγλικά και δεν υπήρχε τόσο καλή συνεννόηση. Αλλά κατά τα άλλα με φρόντιζαν και με πρόσεχαν σαν να είμαι δικό τους παιδί.
Τα workshops ήταν ωραία και μπορούσες να δουλέψεις σχετικά εύκολα πάνω τους. Στα workshops που ήμουν εγώ (έκθεση στο Παρίσι και στην ταινία) δεν δούλεψα όλοι το ίδιο και πήραν όλη τη δουλειά μόνο 2-3 άτομα πάνω τους
Πέτρος
Κάναμε φίλους ζωής. Τα εργαστήρια -παρόλο που φάνηκαν μάλλον βαρετά στην αρχή- μας επέτρεψαν ανταλλαγές ιδεών και κουλτούρας. Μετά από ώρες συζητήσεων για την σχολική μας ζωή καταλάβαμε τελικά ότι τα σχολεία μας είναι τόσο διαφορετικά και τόσο ίδια την ίδια στιγμή.
Ζωή
Η ίδια η επαφή με τις ομάδες Erasmus ήταν το καλύτερο κομμάτι. Γνωρίσαμε ανθρώπους από άλλες χώρες, που μιλούσαν άλλες γλώσσες και είχαν άλλες συνήθειες, και καταφέραμε όχι μόνο να συνεργαστούμε αλλά να γίνουμε ένα. Χτίστηκαν φιλίες που θα κρατήσουν ίσως όλη μας την ζωή.
Σοφία
Ήταν μια πάρα πολύ όμορφη εμπειρία δουλεύαμε με παιδιά από άλλες χώρες με διαφορετικές σκέψης και απόψεις παρόλα αυτά δουλεύαμε σαν ένας σαν να γνωριζόμασταν καιρό
